- желпіншек
- зат. сөйл.Желбір.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
желпіншек
Смотреть что такое "желпіншек" в других словарях:
желпіншек — (Жамб.: Луг., Шу, Мер., Қорд.) терезе, перде. Ж е л п і н ш е к т і дүкеннен алады я оның матасын алып қолдан істейді (Жамб., Луг.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
көйлек-көншек — зат. Киім кешек, жеңіл желпі жұқа киімдер … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бәлекей — I зат. экспр. Кішкентай, бірақ бәле (шатақ) бала. Кішкентай б ә л е к е й д і ң жаңағы долылығы есінен кетпеді (Ә. Нұрпейісов, Қан мен тер, 197). II зат. Кіші әйелі. Кереуеттің аяқ жағында жайма шуақ қымыз сапырып отырған б ә л е к е й і н і ң… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жапқы — I зат. сөйл. Жапқыш. Амал жоқ, айтылған нәрсенің бәрі кереует ж а п қ ы ғ а мұқият оралып буылған (Қ.Тоқмырзин, Үш кие, 210). II зат. Киіз үйдің түрмелі есігі. Сұңғақ, ақ торғын келіншек есік ж а п қ ы с ы н ы ң бір шетін желп еткізіп ашып,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
